"ไร้ดิน" หมายถึงปราศจากดิน ดังนั้นการปลูกพืชไร้ดิน จึงหมาายถึงการปลูกพืชโดยไม่ใช้ดิน ซึ่งทีวิธีการปลูกดังนี้
ปลูกในภาชนะที่มีน้ำสารละลายอาหารพืช โดยที่รากอาจจะสัมผัส หรือแช่อยู่ในน้ำสารละลายนั้น
ปลูกในภาชนะที่มีแกลบ กรวด หิม ทราย ขี้เลื่อย และวัสดุหาง่าย อื่น ๆ ที่ไม่ใช่ดิน โดยมีการให้น้ำสารละลาย ธาตุอาหารพืช ลงไปในวัสดุปลูก ที่รากพืชยึดเกาะอยู่
ธาตุอาหารสำหรับการปลูก
การปลูกพืชไร้ดิน ต้องมีการจัดเตรียม ธาตุอาหาารต่าง ๆ ให้เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของพืช ในแต่ละชนิดโดยที่ว่าไปแล้วธสตุอาหารที่จำเป็นมีอยู่ 16 ธาตุด้วยกัน 3 ธาตุแรกพืชสามารถดึงคาร์บอน ออกซิเจนและไฮโดรเจน ได้จากอากาศและน้ำ ส่วนอีก 13 ธาตุ ได้จากการเตรียมสารละลาย ธาตุอาหารให้กับพืช
ประเภทของธาตุอาหาร
แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ใหญ่ ๆ คือ
- มหธาตุ คือแร่ธาตุที่พืชต้องการเป็นปริมาณมาก แบ่งเป็น
- ธาตุอาหารหลักได้แก่ ไนโตรเจน (N) ฟอสฟอรัส (P) และโพแทสเซียม (K)
- ธาตุรอง ได้แก่ แคลเซียม แมกนีเซียม และกำมะถัน
ข้อดีของการปลูกพืชไร้ดิน
- สามารถทดแทนการปลูกพืชในบริเวณดินที่มีปัญหา เช่น ดินเค็ม ดินเป็นกรดจัดได้
- ไม่ต้องใช้พื้นที่ปลูกมาก สามารถปลูกได้ทั่่วไป เช่น ในบ้าน คอนโดิเนียม บนเรือเดินสมุทร แม้แต่ในยานอวกาศ ฯลฯ
- ลดค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษาต้นพืช เช่นไม่ต้องเตรียมดิน กำจัดวัชพืชรวมทั้งเรื่องโรคและแมลง เนื่องจากใข้พื้นที่น้อย
- ใช้แรงงานน้อย ได้ค่าตอบแทนสูง
- สามารถควบคุมคุณภาพของการผลิต และคุณภาพของผลผลิตได้ เหมาะสำหรับผู้บริโภคที่มีปัญหรเรื่องสุขภาพ
- การควบคุมปัจจัยการผลิต ทั้งในเรื่องของอุณหภูมิ ความชื้น แสง และธาตุอาหารให้เหมาะสม สามารถทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ข้อเสียของการปลูกพืชไร้ดิน
- ต้นทุนสูง
- ผู้ปลูกต้องมีความรู้ ความชำนาญสูง รวมทั้งการดูแลเอาใจใส่อย่างใกล้ชิด
- ต้องปลูกพืชเฉพาะที่ตลาดให้ราคาสูง เนื่องจากต้นทุนต่อหน่วยน้ำหนักสูงกว่า
- วัสดุปลูกหลายชนิดย่อยสลายยาก อาจทำให้เกิดปัญหากับสิ่งแวดล้อมได้ หากมีการจัดการไม่ดี
- การจัดการที่ผิดพลาด อาจทำให้ธาตุอาหารบางตัวที่พืชดูดขึ้นไปสะสมในต้นหรือผล อาจมีอันตรายต่อผู้บริโภคต่อเนื่องกันนาน ไ ๆด้ เช่น ปริมาณไนเตรท เป็นต้น
ข้อมูลโดย สำนักพัฒนาสังคม กรุงเทพมหานคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น